دنـيـا غـريـبه ماعـرفـنـا لها اجناس
يـصفق بنا الـهـاجـوس في كل عاير
في الصبح نوم وتالي الليل هوجاس
نـهـدر كـثــير الـوقـت مـافـيـه غـاير
وكل يحسب انه على العين والراس
وكل يـسـوي شـيء مـن غــير شاير
يــمــضي زمــانـه مايقيسه بـ قياس
ويـروح مـن عــمــره سـنـين غباير
مايدري ان الـوقت جاري وحساس
وماكل مــخــلــوق مـعـصوم وجاير